Een ongeluk zit in een klein hoekje en dat blijkt maar weer eens waar te zijn. Een maand geleden reed ik op een warme zomerdag op mijn scooter een paar rondjes in het dorp waar ik woon. Toen ik een kruispunt naderde zag ik ineens een auto recht op mij afkomen. Het was overduidelijk dat de auto door rood reed. Ik zag de auto steeds dichterbij komen en merkte dat het te laat was om uit te wijken. Het enige wat ik nog kon doen was remmen maar dat was niet genoeg. Ik kan vrijwel niks meer doen en het was onvermijdelijk dat de auto me ging raken. Door de botsing viel ik van mijn scooter hard op de stoep op mijn linker elleboog. Ik voelde gelijk erg veel pijn in mijn gehele arm. Goddank had ik wel een helm op, zodat ik niet met mijn hoofd op de grond viel. Echter heb ik door de klap ook last gekregen van mijn nek. Door de pijn die ik voelde wist ik gelijk dat het foute boel was en dat ik naar het ziekenhuis moest gaan.
Gelukkig was er voldoende hulp
De automobilist die door rood had gereden is na de botsing gelukkig wel gestopt om te kijken hoe het met mij ging. De bumper van haar auto was aan de voorkant flink beschadigd en ook de koplamp was kapot. Het was duidelijk dat er aan mijn scooter niks meer te doen was. Na het ongeluk heeft de vrouw de ambulance gebeld, want ik gaf aan dat ik veel pijn had en echt hulp nodig had. Mijn nek kon ik amper bewegen. Uiteindelijk heeft de ambulance heeft me ter controle naar het ziekenhuis gebracht. Op de foto’s was niet veel te zien in mijn nek, maar uit de foto’s werd wel duidelijk dat ik mijn sleutelbeen gebroken had. Mijn arm werd ingepakt en ik kreeg een mitella om ter ondersteuning van mijn elleboog. De dag erna heb ik contact opgenomen met de vrouw. De vrouw beweerde echter dat ze niet door rood was gereden. Het kan zijn dat ze het niet heeft gezien of dat ze bang is dat de verzekering haar in dat geval niet zou dekken. Ik heb besloten hiermee naar een letsel advocaat te gaan en om hier werk van te maken. De advocaat legde uit dat de vrouw wel degelijk aansprakelijk is voor de schade aan de scooter en dat ik in aanmerking kom voor een immateriële schadevergoeding, wegens eventueel blijvend letsel aan mijn nek.
Het proces na het ongeluk
Ik wist dat het juridisch proces lang ging duren, maar ik zag de zaak wel degelijk positief in. Zeker omdat ik wist dat ik in dit geval niet schuldig was aan het ongeluk en dat ik recht had op een schadevergoeding. De rechtszaak duurde en duurde maar en dat terwijl ik nog steeds last van mijn nek had. Mijn sleutelbeen daarentegen was na een aantal weken hersteld. Bij de fysiotherapeut werd duidelijk dat ik van het ongeluk een whiplash heb gekregen. De rechtszaak heb ik uiteindelijk na een paar maanden gewonnen. Ik heb een schadevergoeding gekregen voor mijn scooter en ik heb een schadevergoeding gekregen voor het letsel aan mijn nek. Desondanks ga ik tot op de dag van vandaag nog naar de fysio.
